Zaginięcie bliskiej osoby – co robić w takiej sytuacji ?
Zaginięcie bliskiej osoby to jedna z najbardziej traumatycznych chwil w życiu. Pomimo trudnej sytuacji powinniśmy spróbować zebrać w sobie siły, skupiając myśli na podjęciu jak najszybszych działaniach aby odnaleźć zaginionego. W pierwszej kolejności niezwłocznie powinniśmy poinformować o tym najbliższą jednostkę Policji.
W przypadkach zaginięć to czas odgrywa najważniejszą rolę, dlatego jeśli podejrzewasz, że ktoś bliski mógł zaginąć, nie wahaj się ze zgłoszeniem zaginięcia w najbliższej jednostce Policji. Co ważne, nie musisz czekać aż ż upłynie 48 godzin. W sytuacjach nagłych, w szczególności gdy zagrożone jest życie, zdrowie lub wolność osoby zaginionej należy niezwłocznie skontaktować się z numerem alarmowym.
W komendzie policjant przyjmie zgłoszenie od razu, niezależnie od tego ile czasu upłynęło od stwierdzenia zaginięcia.
KTO MOŻE ZGŁOSIĆ ZAGINIĘCIE OSOBY?
Zaginięcie osoby może zgłosić osoba uprawniona. Za osobę uprawnioną Policja uznaje:
- członka rodziny, opiekuna prawnego lub przedstawiciela ustawowego osoby zaginionej,
- kierownika instytucji, w której osoba zaginiona lub NN osoba przebywała w celu leczenia albo sprawowania nad nią opieki,
- przedstawiciela właściwego urzędu konsularnego, jeżeli osoba zaginioną jest cudzoziemiec,
- inna osoba, która w złożonym zawiadomieniu uzasadnia podejrzenie popełnienia przestępstwa przeciwko życiu, zdrowiu lub wolności osoby zaginionej, albo wskazuje jednoznacznie okoliczności zaginięcia osoby.
Zgłaszając się do komendy, pamiętaj aby zabrać ze sobą, w miarę możliwości aktualne zdjęcie zaginionego. W trakcie przyjmowania zawiadomienia, policjant będzie zadawał dużo pytań aby poznać jak najwięcej faktów. Pamiętaj aby nigdy nie oszukiwać funkcjonariusza. Powiedz całą prawdę na temat osoby zaginionej. Każdy szczegół jest niezmiernie ważny i może być pomocny w odnalezieniu naszego bliskiego.
Pamiętajmy, że w zdecydowanej większości przypadków, zaginięciom naszych bliskich można zapobiec. Wiele zależy od naszych relacji rodzinnych, od tego jaki mamy kontakt z najbliższymi nam ludźmi, czy w porę zauważymy niepokojące symptomy, mogące świadczyć o planowanym zerwaniu kontaktu, o przygotowywanej ucieczce. W przypadku małych dzieci a także osób starszych, niedołężnych i schorowanych, ważne jest aby zapewnić im stałą opiekę i nie dopuszczać do sytuacji rodzącej ryzyko zagubienia się. Maluchów nie spuszczajmy z oczu, starsze osoby zaopatrzmy w informacje z numerem telefonu opiekuna (schowajmy je w kieszeni, portfelu czy saszetce z dokumentami). Jeśli to możliwe, zadbajmy o to aby nasz podopieczny miał je zawsze przy sobie. W razie oddalenia się osoby, informacja taka zdecydowanie przyspieszy poszukiwania i zwiększy szansę na ich szczęśliwy finał.