NIebezpieczne wypalanie traw
Wiosna to okres, w którym wyraźnie wzrasta liczba pożarów traw na łąkach i nieużytkach rolnych. Powodem jest wypalanie suchych traw i pozostałości roślinności po zimie. Ekolodzy, leśnicy, naukowcy mówią, że dla świata przyrody wypalanie traw to katastrofa ekologiczna. Strażacy określają ten problem jako wiosenne zagrożenie pożarowe.Ostrołęccy policjanci również apelują o niewypalanie traw oraz rozsądek i odpowiedzialne zachowanie w tym zakresie.
Jak co roku o tej porze wypalanie traw stanowi duży problem. Wśród wielu ludzi panuje przekonanie, że spalenie suchej trawy użyźni w sposób naturalny glebę, co spowoduje szybszy i bujniejszy odrost młodej trawy, a tym samym przyniesie korzyści ekonomiczne. Nie ma nic bardziej mylnego! Pożary traw niszczą faunę i florę, ziemia wyjaławia się, a do atmosfery przedostaje się szereg związków chemicznych będących truciznami zarówno dla ludzi jak i zwierząt.
Należy pamiętać, że po zimie trawy są wysuszone i palą się bardzo szybko. Prędkość rozprzestrzeniania się pożaru może wynosić ponad 20 km/h, a często sile ognia pomaga wiatr. W przypadku dużej prędkości wiatru i gwałtownej zmiany kierunku, pożary bardzo często wymykają się spod kontroli i przenoszą na pobliskie lasy i zabudowania. Niejednokrotnie przez takie działanie ludzie tracą cały swój dobytek a niekiedy nawet życie.
Apelujemy do wszystkich osób noszących się z zamiarem wiosennego wypalania traw, ab zaniechały tego. Więcej na temat bezcelowości wypalania traw można przeczytać na stronie trawy.adp.org.pl
Wypalanie traw oprócz tego, że jest naprawdę niebezpieczne, jest też niedozwolone. Określają to przepisy:
Ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody. (Dz. U. z 2001 r. Nr 99, poz. 1079 z późn. zm.)
Art. 45 "Zabrania się wypalania roślinności na łąkach, pastwiskach, nieużytkach, rowach, pasach przydrożnych, szlakach kolejowych lub w strefie oczeretów i trzcin”.
Art. 59. "Kto wypala roślinność na łąkach, pastwiskach, nieużytkach, rowach, pasach przydrożnych, szlakach kolejowych, w strefie oczeretów lub trzcin podlega karze aresztu lub grzywny”.
W przypadku, gdy ogień niebezpiecznie się rozprzestrzeni i zagrozi zdrowiu lub życiu ludzi, albo budynkom, można trafić do więzienia nawet na 10 lat!
Ustawa z dnia 20 maja 1971 Kodeks wykroczeń (Dz. U. z 1971 r. Nr 12 poz. 114 z późn. zm)
Art. 82, § 1 "Kto dokonuje czynności, które mogą spowodować pożar, jego rozprzestrzenianie się, utrudnianie prowadzenia działania ratowniczego lub ewakuacyjnego ... podlega karze aresztu, grzywny albo karze nagany".
Art. 82, § 3 "Kto na terenie lasu, na terenach śródleśnych, na obszarze łąk, torfowisk i wrzosowisk, jak również w odległości do 100 m od nich roznieca ogień poza miejscami wyznaczonymi do tego celu albo pali tytoń, z wyjątkiem miejsc na drogach utwardzonych i miejsc wyznaczonych do pobytu ludzi, podlega karze aresztu, grzywny albo karze nagany"
Art. 82, § 4 "Kto wypala trawy, słomę lub pozostałości roślinne na polach w odległości mniejszej niż 100 m od zabudowań, lasów, zboża na pniu i miejsc ustawienia stert lub stogów bądź w sposób powodujący zakłócenia w ruchu drogowym, a także bez zapewnienia stałego nadzoru miejsca wypalania, podlega karze aresztu, gr
Art. 82 a, § 1 "Kto w razie powstania pożaru nie dopełnia obowiązku określonego w przepisach o ochronie przeciwpożarowej oraz Państwowej Straży Pożarnej w postaci:
1) niezwłocznego zawiadomienia osób znajdujących się w strefie zagrożenia oraz: centrum powiadamiania ratunkowego lub jednostki ochrony przeciwpożarowej albo Policji bądź wójta albo sołtysa,
2) podporządkowania się zarządzeniu kierującego działaniem ratowniczym,
3) udzielenia niezbędnej pomocy kierującemu działaniem ratowniczym, na jego żądanie,
podlega karze aresztu, grzywny albo karze nagany"
Ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2000 r. Nr 56, poz. 679 z późn. zm.).
Art. 30 ust. 3 pkt 3 "W lasach oraz na terenach śródleśnych, jak również w odległości do 100 m od granicy lasu, zabrania się działań i czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo, a w szczególności:
1) rozniecania ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lasu lub nadleśniczego;
2) korzystania z otwartego płomienia;
3) wypalania wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych
Dodatkowe sankcje zagrażają osobom, które doprowadziły do czyjejś śmierci lub powstania strat materialnych.
Policjanci, strażacy i leśnicy apelują o współpracę ze społeczeństwem, zwłaszcza w wykrywaniu źródeł ognia, a w przypadku zauważenia pożaru – na powiadamianie straży pożarnej, policji, lub nadleśnictwa. Razem zadbajmy o przyrodę i bezpieczeństwo w naszej okolicy dzwoniąc pod nr tel. 998 lub 112.